آیه احصارآیه احصار یا آیه عمره به آیه ۱۹۶ سوره بقره اطلاق می شود. ۱ - کیفیت استدلال به آیه احصارآیه «... فَإِنْ أُحْصِرْتُمْ فَمَا اسْتَیسَرَ مِنَ الْهَدْی وَ لا تَحْلِقُوا رُؤُسَکمْ حَتَّى یبْلُغَ الْهَدْی مَحِلَّهُ ...» ناظر به بیان حکم حصر و صدّ در حج، یعنى مُحِل گردیدن مُحرِم با قربانی کردن مى‌باشد. ۱.۱ - بیان مفهوم حصر در آیهمفهوم حصر در آیه، اعم از حصر مصطلح در فقه است؛ زیرا حصر در فقه مقابل صدّ و در آیه به معناى بازداشته شدن از ادامه حج به دلیل بیماری یا دشمن است. ۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۱، ص۱۷۷-۱۷۸. |